Duwen, trekken, wringen, elleboog hier, elleboog daar, ‘sorry, mag ik er even tussen’, glippen, schuiven, punt van een zotskap in je oog, half glas bier pardoes op iemand zijn schoenen gekapt, andere helft op de eigen schoenen, zweten, klein kwartiertje wringen en duwen om aan de volgende stand te geraken, ‘Sorry meneer maar de jetons zijn op hier. U zal terug naar boven moeten’, geuren en meuren, roepen en lallen, claustrofobie, frustratie, dorst,…..Zie hier mijn relaas van het Brugs bierfestival! Bij deze ook mijn welgemeende excuses aan iedereen bij wie ik op de tenen ben gaan staan, het zullen er velen geweest zijn…

Nee, het was niet plezant. Voor mij toch niet althans maar ik ben dan ook niet de mens die gesteld is op grote evenementen waar een massa volk op afkomt. Vrij ironisch eigenlijk want organiseer ik niet zelf mee een groot bierfestival ergens in Brussel, eind augustus?–> www.BXLBeerFest.com, Check dat out! Ja, OK maar laat ons hopen dat we van al het bovenstaande geen last hebben of dat we het alleszins tot een minimum kunnen beperken. De massale opkomst bij het Brugs bierfestival is alleszins een duidelijk gevolg van de succesformule van dit festival. Reeds voor de tiende maal trouwens! De cijfers zijn natuurlijk mooi, zowel qua opkomst (20.000 bezoekers!!) als wat aanwezige brouwers en bieren betreft. Negentig brouwers en bierfirma’s met een indrukwekkend aanbod van meer dan 400 bieren. Je zou van minder keuzestress krijgen. De locatie in de Brugse binnenstad is natuurlijk ook een flinke trekpleister. De vele toeristen die een weekendje Brugge plannen kunnen dan ook dit festival meepikken. De vele buitenlanders op het toerist bewezen dit. De inkom is ‘gratis’ maar iedereen weet natuurlijk dat gratis niet bestaat. Bijna gratis daarentegen wel. Om toegang te krijgen tot het festival en te kunnen gaan proeven moest je gewoon een glas aanschaffen met wat jetons – een basispakket kostte je 15€, glas en 5 jetons incluis – een beetje geduld hebben en that’s it. Set to go on a bender like there’s been no bender before…

Tijdens de openingsreceptie werd er weer duchtig op de borst van het Belgische bier geklopt, door organisator en onze viceminister-president Tommelein die voor de gelegenheid het festival met luide stem mocht inluiden. Dat de minister ook graag een bier lust en dat dat liefst één was met veel alcohol liet hij zich ontvallen. Hij hield het ook niet graag bij eentje. Nee, van zo’n Duvel of Straffe Hendrik kon hij er wel enkele achterover kappen. ‘Fijn zo’ dacht ik tot mezelf ‘die Tournée Minérale is duidelijk niets voor jou’, laat staan een Tournée Modérée… Misschien was hij het wel die zo duchtig misbruik maakte van de gratis alcohol in de kantine van het parlement? Terloops slaagden de organisatoren er nog even in om Ratebeer als onbeduidend te bestemmen want toch fors gemanipuleerd en manipulatie was de enige manier waarop een buitenlands bier het kon halen van een Belgisch. Bon, het is typisch een reflex van de Belgische bierwereld hou ik mij voor. Ik maak er mij al een tijdje niet meer boos om, althans dat probeer ik. Soit…het festival!

Al van bij de opening was het dus duidelijk dat het een overrompeling ging worden. Je moest maar even de meterslange file met van ongeduld trappelende mensen gade slaan aan de ingang van het festival. Een goede 200 meter lang volgens de gazet. Het zal niet veel gescheeld hebben. Het festival was verdeeld over verschillende locaties. Waar de vorige edities plaats hadden in de beurshallen van Brugge zag de organisatie zich genoodzaakt voor deze editie terug te keren naar de originele setting, nu verdeeld over een zaal in het Belfort, een grote tent op het marktplein van Brugge en een zaal in het Provinciaal Hof. Je glas en jetons moest je gaan kopen in het Belfort waarmee je dan toegang kreeg tot alle locaties. Eens binnen was het trouwens even zoeken naar die zaal. Ik zag verschillende mensen met het glas in aanslag aanschuiven voor het bezoek aan de Belforttoren. ‘It’s lonely at the top but there’s no beer….’

De eerste 2 uur was het nog relatief kalm en kon je nog makkelijk van stand tot stand gaan. Eens nadien was er nauwelijks nog doorkomen aan en vormde er zich in de zaal van het Belfort een compacte massa mensen die als een blok beton leek te blijven staan. Ik veronderstel dat het allemaal wel in orde zal geweest zijn maar ik stelde mij toch wat vragen bij de brandveiligheid van de situatie of de vlotte doorstroom bij panieksituaties. Zo een enorm opeen gedrukte massa mensen vlotjes buiten krijgen bij noodsituaties lijkt me geen sinecure. Alles verliep evenwel zonder incidenten en toegegeven, hoe verkrampt iedereen er ook bij stond, er hing een goede sfeer op het festival. De beperkte voorzieningen op sommige stands was soms ook een doorn in het oog. De brouwerijen worden geacht zelf hun stands op te stellen, bij de een is dat dan al professioneler dan bij de ander. Tot daar aan toe. Het gebrek aan vers lopend water om glazen te spoelen was echter een probleem. Bij sommige stands begon het spoelwater verdacht veel op het bier zelf te lijken. Niet evident natuurlijk als je tegelijk je stand moet bemannen, een massa volk moet bedienen en je water snel moet gaan verversen. Lopend water aan de stands of enkele centraal geplaatste spoelbakken met vers water hadden een oplossing kunnen bieden.

 

De bieren:

• Totem – Ek Chuah Christmas Tree Double IPA. Kerstboom in de mond, kerstbal in de an*s… Nee, toch niet. Wel heel smaakvol. Gebrouwen met een royale gift sparrentakken. Apart en origineel maar dat is duidelijk een vaste waarde bij Totem.

• Brouwerij ’t Verzet – Oud Bruin Raspberry, Kameradski Balsamico. Die eerste is op basis van hun oud bruin bier maar dan verrijkt met frambozen. Zurig, fris, heel fruitig, lekker. Die tweede is een smaakbom van jewelste, met grote letter S. Een hybride, een zurig oud bruin en een Imperial Stout. Voer voor diehards.

• Brasserie du Brabant – Birthday Cake, een vanille stout, was heel smakelijk en vol. De nieuwe T’ame! was een ‘juicy’ IPA, een collab met de Franse brouwerij Sulauze en zoals de naam het verraadt heel fruitig en hoppig. Heel smaakvol maar voor mij toch net dat tikje te.

• Brasserie De La Senne – Schieve Tabarnak en de nieuwe uitgave van Schieve Funambulo. Beide toppers van mijn favoriete brouwerij en altijd sympathiek volk achter de tapkraan.
• Préaris – Vliegend Paard Brouwers – Een potige gerstewijn. Een stevige klepper van 10% maar enorm smaakvol. Zoet, verwarmend, notig. Top!

 

• Brouwerij De Ranke – Vieille Provision. Het basisbier dat ze gebruiken om te blenden met lambik van Girardin voor hun Cuvée De Ranke werd hier apart gerijpt en geschonken op het festival. Een topper!
• Le Chat Rebelle – Le Chat Occulte, kriekenlambik. Special appearance bij Brasserie du Brabant 😉 Zelf meegebracht ook trouwens.

Inderdaad, ik heb niet zo veel geproefd eigenlijk. Ik had op voorhand het aanbod aan bieren eens overlopen, negentig brouwers en bierfirma’s met honderden bieren, het is geen kleinigheid en het lijstje met te proeven bieren was ook merkelijk langer dan het uiteindelijke resultaat. Die ‘proefglazen’ van het festival vallen ook eerder fors uit en veel mogelijkheid is er niet om je bier weg te gieten. Niet omdat je het niet lust, al kan dat ook, maar omdat je soms nu eenmaal genoeg hebt aan een ‘bodempje’ bier.  Het feit dat ik het al snel op mijn heupen kreeg van het vele volk dat massaal aan het toogkleven was of ostentatief in het midden van het gangpad bleef staan deed mij uiteindelijk al snel mijn heil elders zoeken, bij de Struise Beer Shop. Daar genoot ik nog van enkele Cuvée Delphines van het vat voor ik mijn tocht huiswaarts inzette.

Volgende keer beter? Uiteraard! Ik denk evenwel niet dat ik het festival nog zal bezoeken of het moet op een zondag zijn, een dag waarop het veel rustiger was zo hoor ik.

Cheers

Belgian Beer Geek