White Pony Microbrewery Pub – Padova

Italiaanse craft! Met Belgische roots….

Afgelopen zomervakantie (heimwee kijkt mee over mijn schouder terwijl ik op mijn klavier tokkel) trok ik richting Italië. Het is reeds enkele jaren dat we met het gezin, Reumainmij en Ze kids, Italië verkiezen als vakantiebestemming maar ook als kind al ging ik reeds graag naar het land van zon, tomaten, mozarella en wijn. Verleden jaar was dat nog Toscane, in de nabijheid van de prachtige kunststad Siena, dit jaar zat de planning iets anders in elkaar. Een eerste stop bracht ons enkele dagen naar de noordelijke regio van Veneto, daarna doorrijden voor een weekje Umbria om terug te keren via Piemonte en aangenaam af te sluiten tussen de beroemde wijnvelden en hazelnootbomen.

In de regio van Veneto verbleven we in een mooie, net geopende agriturismo; La PosA Degli Agri. Een prachtig gerenoveerde boerderij, rustig gelegen naast een klein riviertje, voorzien van de nodige luxe in combinatie met het behoud van enkele originele elementen. Een heerlijke keuken met mooie moderne interpretaties van traditionele gerechten met ingrediënten uit eigen tuin en van eigen veld. Een heel mooie, uitgebreide wijnkaart met zelf wat aandacht voor lokaal bier. Ja, het beviel mij daar, we werden er goed verwend door een jonge brigade. Ik kan het je absoluut aanraden als verblijf mocht je zinnens zijn naar de Veneto regio te gaan. Een zwembad was er nog niet, dat stond op de plannin voor 2017. Een ideale uitvalbasis dus voor bezoekjes aan onder meer Venezia, Verona, Padova, Vicenza en meer.

Maar Veneto dus, waar we enkele dagen verbleven. Eén van de steden die we bezochten was Padova, een universiteitsstad waar niet zo gek veel van te vinden is in reisgidsen maar dat een echt pareltje bleek te zijn. Goed meegenomen voor mij was dat er recent een nieuwe bar de deuren opende, de White Pony Bar. Het is hier tenslotte nog een bierblog, geen reisgids.

White Pony werd opgestart door Roberto Orano, een thuisbrouwer met Belgische roots en een grote voorliefde voor onze zwaardere Belgische bieren. Sinds 2012 maakt hij furore met een waaier aan bieren. Van zware quadrupels tot potige stouts en loeibittere IPA’s en DIPA’s. De meeste van de bieren werden volgens Roberto zijn recepten gebrouwen bij ’t Gaverhopke in Waregem maar recent stapte Roberto over naar de nieuwe brouwerij van ’t Nest. Hopelijk heeft hij hiermee wat van de infecties onder controle die al eens durfden voorkomen. Veel van zijn bieren worden ook gerijpt op vat zoals onder meer de Black Sheep Imperial Stout en Strongest Than Ever die een hele reeks vaten zagen als extra rijpingsplek. Het minste wat je kan zeggen van de bieren van White Pony is dat ze altijd heel uitgesproken zijn qua smaak, Roberto handelt niet in subtiliteit. All or nothing! Dit leidt ertoe dat je voorstanders en tegenstanders hebt van zijn bieren. Les gouts et les couleurs, je weet wel…wat de één niet lust zal de ander ophemelen. De bieren van White Pony laten je in ieder geval niet onberoerd.

In de brewpub te Padova, net buiten het centrum op een 10 minuten wandelen, kan je nu terecht voor de bieren van White Pony en meer. De kleine pub wordt uitgebaat door Roberto zelf, Roberto’s broer en diens vriendin. Je kan er een 8-tal bieren van het vat proeven en er is ook een ruime selectie aan bieren op fles. Ik zie flesjes staan van De Molen, Kees, Brasserie De La Senne, ‘T Nest, Millevertus, een rits Italiaanse brouwerijen,…..het is niet enkel White Pony dat je hier vindt en Roberto hoopt ook een referentie te worden in Padova wat betreft craft beer. Je honger stillen kan ook met verschillende panini’s, piadina’s en een assortiment Italiaanse charcuterie en kaas.‘Of ik de Birramisu al geproefd heb?’ vraagt Roberto. Dit dessert maken ze hier met een flinke scheut Black Sheep(een potige Imperial Stout) in plaats van de traditionele koffie en Amaretto likeur. Voor warme maaltijden te serveren hebben ze nog geen vergunning maar dat komt nog verzekert Roberto mij. Honger hebben we echter niet en we zoeken wat verfrissing met een hoppige Bunga Bunga en een What The Fuck IPA. Die laatste tot groot jolijt van onze kinderen die zich afvragen wat papa nu eigenlijk gevraagd heeft aan die meneer achter de toog 😉 Afsluiten doe ik met een loodzware en donkere When Fears Become Phobias, de op Calvados vaten gerijpte versie. Niet meteen mijn beste idee met een buitentemperatuur van ongeveer 36°C maar bon…het is congé! Wil je wat meenemen naar je hotel of verblijf? Dat kan want de meeste flessen kan je ook kopen om mee te nemen!