Ik keek er al even naar uit, naar dit festival. Ik geef het toe, ik heb wel een boontje (nee, geen woordspeling 😉 ) voor Pierre Tilquin, zijn onderneming Geuzerie Tilquin en zijn artisanale bieren. Het getuigt van een koppig karakter en een flinke dosis doorzettingsvermogen om te staan waar hij nu staat. De lambiekwereld lijkt een mooi en idyllisch plekje maar heeft een nogal gesloten karakter als je als buitenstaander wil toetreden tot het selecte clubje. Laat Pierre nu net die buitenstaander geweest zijn toen hij in 2009 zijn Gueuzerie project opstartte. Een Waalse buitenstaander dan nog wel met zijn stekerij in Rebecq, net over de taalgrens. Nochtans maar een flinke steenworp van de ‘magische’ regio verwijderd, zelfs vlakbij één van de grotere brouwers en stekers; Boon . Maar bon, niet iets waar een nogal conservatieve lambiekgemeenschap meteen zat op te wachten, hoewel ze best wat vernieuwing nodig had. Het draaide allemaal evenwel goed uit. Pierre heeft ondertussen bewezen dat hij weet wat hij doet. De gestage productiestijging is daar een mooi bewijs van, de kwaliteit van zijn lambiekbieren nog meer. Het respect van de lambiekgemeenschap heeft hij gekregen en verdiend. De kwaliteit van zijn producten daar wordt niet aan getwijfeld.

Hoewel Pierre Tilquin zijn project opstartte met de focus op lambiek en lambiekbieren beperkt zijn persoonlijke smaak zich niet enkel tot deze stijl. Met een achtergrond als brouwer bij Huyghe en ervaring als brouwer/steker bij Cantillon en 3Fonteinen kan hij ook andere bieren appreciëren. Je zou hem zelf een beer geek kunnen noemen. Een grote voorliefde voor de nieuwe lichting nieuwe brouwerijen uit de UK ligt dan ook aan de basis van dit festival. Wat zeg ik, het festival draait er volledig rond.

Gedurende 2 dagen, 30/04 en 01/05, kon je terecht bij Gueuzerie Tilquin voor een hele resem Engelse bieren, een selectie Franse bieren van Brasserie du Mont Salève en de bieren van Tilquin zelf. Ikzelf was er om wat kiekjes te nemen van het festival, de brouwers en bezoekers. Het zonnetje zat die dag mee, het buitenterras was dus druk bezet. Zonnetje, lekkere bieren, goede sfeer en het resultaat was niets anders dan lachende mensen die de tijd van hun leven hadden.

De brouwers die aanwezig waren hadden het ook duidelijk naar hun zin. Dat ze bijna allemaal uit dezelfde scene komen droeg bij aan de ambiance, ook onderling werd er druk gekeuveld en verbroederd tussen de brouwers. Brouwers die ook hun bewondering voor Pierre niet onder stoelen of banken staken, het was duidelijk dat velen duidelijk vereerd waren hier te mogen staan. De bieren die ze meebrachten waren stuk voor stuk toppers; De machtige Bearded Lady Dessert Edition van Magic Rock, de Grand Marnier versie was zaterdag al op en moest ik dus missen. De heerlijke DIPA van Cloudwater en ook die samenwerking met Kees, een custard Porter die ze nog verder hadden laten rijpen op Damson pruimen (als ik het mij nog goed herinner…) was heerlijk. De ‘wilde’ bieren van Wild Beer Co. De rockstar bieren van Beavertown. De hoppige kleppers van Weird Beard. De Breakfast Stout van Siren – effectief het eerste bier waarmee ik startte. Een mooie Saison van Burning Sky. De steeds meesterlijke interpretaties van Brew By Numbers. De absolute top uit de UK bood hier hun waren aan. Dat je het niet altijd in de USA moet gaan zoeken om het betere craft beer geweld te kunnen proeven liet Pierre zich ontvallen. Hij heeft gelijk! En natuurlijk vergeten we ook de meesterlijk fruitbieren van Tilquin zelf niet…..Keuze op overschot.  Het was een schitterende editie van dit festival. Opdracht geslaagd voor de organisatoren! Moment dat mij bijblijft: de lichte nervositeit en vereerdheid van Pierre Tilquin toen Karel Goddeau van stekerij De Cam plots op het festival opdook. Een mooi moment van wederzijds respect in de lambiekwereld.

Ook wat eten betreft mocht er niet geklaagd worden. Van een eenvoudig doch lekker broodje worst, tot de vermaarde fish ’n chips van Bia Mara, tot een hamburger met culinaire aspiratie, tot de onvermijdelijke snee brood met pottekeis en radijsjes en tot de huisgemaakte Escabeche, een specialiteit uit de geboortestreek van Pierre Tilquin. Laaf de dorstigen met heerlijke bieren, vul hun knorrende magen met de beste spijzen!

Voor de volledige fotoset van het festival verwijs ik je graag door naar mijn fotosite, zie link hieronder. Kijk maar eens rond, misschien sta je er ook wel tussen.

https://www.flickr.com/gp/130749995@N08/3055k2

In 2017 wordt er geen English Beer Festival georganiseerd, voor een volgende editie moet je wachten tot 2018. In 2017 neemt Gueuzerie Tilquin wel terug deel aan de Toer de Geuze. Heb je het festival dit jaar gemist hou dan zeker alvast een plekje vrij in 2018, het is een ervaring!

Cheers

Belgian Beer Geek