Er waait stof doorheen de Brusselse brouwwereld en het is niet Jeanneke die met haar keerborstel de keuken uitkuist. Nee, het is eerder een stugge wolk stof die uit de schrootmolen komt want er is namelijk een forse opstoot van brouwend geweld in de hoofdstad. Een nieuwe generatie jonge honden, klaar om zich te meten met de gevestigde waarden in Brussel, klaar om de uniforme hap van de grootmachten der brouwwereld die je maar al te vaak ziet in Brussel te vervangen door eigen creaties. Hoog tijd trouwens, Brussel dreigde een beetje achter te lopen. De meeste nieuwe brouwerijen die je ziet opduiken zijn geïnspireerd door de ‘nouvelle vague’ van brouwerijen, zij het van Amerikaanse bodem of uit de UK maar er is er 1 die het wat anders aanpakt; En Stoemelings.

Sinds lang was er maar 1 officiële brouwerij meer actief op Brusselse bodem, niet één van de minste trouwens want ik heb het hier over Brasserie Cantillon, een toonbeeld van Belgisch erfgoed. Later kwam Brasserie De La Senne erbij die haar plaats als Brusselse brouwerij al snel en nadrukkelijk opeistte. Ondertussen is deze laatste incontournable geworden in Brussel en prijkt ze op de bierkaart van menig Brussels café en restaurant. 2 brouwerijen is natuurlijk niets vergeleken met het eens roemrijke brouwverleden van Brussel. Sinds juli 2015 kan de teller van Brusselse brouwerijen echter op 3 komen te staan (4 als je de sinds oktober geopende microbrouwerij van Brussels Beer Project erbij telt). Twee jonge ketten, Samuel Languy(26j) en Denis Van Elewyck(28j), sloegen namelijk de handen in elkaar om deze picobrouwerij op te starten. Na een eerder moeilijk periode op de arbeidsmarkt hervatte Denis, archeoloog van opleiding, de studies met een cursus brouwtechniek aan het Institut Meurice, een brouwerij beginnen leek hem wel wat. De passie voor het brouwen had hem al langer gebeten, regelmatig werd er thuis gebrouwen. Het proeven met kameraad Samuel op regelmatig tijdstip was ook al een voorbode en toen Denis hem sprak over zijn plannen zag Samuel een samenwerking wel zitten.

In januari 2014 beginnen ze er aan, ‘officieus’ want vadertje staat mocht nog niets weten. ‘En stoemelings’ dus, een Brusselse uitdrukking die zoveel betekent als  heimelijk, zonder dat iemand er iets van weet, iets doen. De naam van de brouwerij die lag dus al snel vast. Brouwen doen ze dan nog met 50lt per keer, de flessen worden hier en daar onder vrienden verkocht en op een enkel evenement duikt het bier al eens op. Genoeg echter om de buzz te doen rondgaan en de naam van deze nieuwe brouwerij over menig Brusselse tong te doen gaan. Eind 2014 pakken ze het iets serieuzer aan en gaan ze bij de verschillende instanties aankloppen om de vergunningen rond te krijgen, een niet zo eenvoudige onderneming zo blijkt, zeker niet op Brussels grondgebied. De financiele kant pakken ze op verschillende vlakken aan. Een crowd funding project wordt opgestart waar ze geld gaan zoeken bij potentiele klanten. In ruil voor een bepaal bedrag krijgen deze bier in retour. Voor 65€ kreeg je bijvoorbeeld een doos gevuld met 24x33cl bier, 2 glazen en onderleggers. De som van 200€ gaf je recht op hetzelfde maar geleverd in een zelfgemaakte houten kist die je bovendien ieder jaar terug mocht laten vullen. 15.000€ verzamelen ze zo en samen met extra fondsen via een subsidie van de regio Brussel en een lening van de stad Brussel voor startende ondernemers komen ze aan het nodige kapitaal voor de opstart. Het eerste geld wordt gebruikt om het lokaal waarin ze zich willen vestigen op te lappen en aan te passen aan de infrastructuur nodig voor en aan de aankoop van brouwmateriaal. Op 4 juli 2015 is het dan officieel en openen ze de deuren voor het grote publiek, het avontuur kan beginnen!

De geur van vers geschroot gerstemout hangt in de lucht als ik er op een ochtend binnenval, het is brouwdag! De ingrediënten voor de Curieuse Neus staan klaar; Vienna en Abbeymout samen met een kleine schep tarwe voor zachtheid en een goede schuimvorming. Gehopt wordt er met Target en Cascade. Geen dry hop echter. Het resultaat is een eerder klassieke ‘lichte’ tripel van 7%. Klassieke Belgische fruitesters in de neus, banaan en appel, rond en zacht, niet te zoet, niet te bitter en voorzien van een romig mondgevoel wat het aangenaam maakt om te drinken. Een gemakkelijke instapper die veel mensen zal kunnen bekoren, vol van smaak doch niet te zwaar.

Ook de nieuwste creatie, Houdini – ‘La bière qu’on verse dans le verre et qui disparait ensuite’,  is aan de klassiekere kant. Niets mis mee, het moeten niet altijd IPA’s en Stouts zijn. Bij de Houdini gaan we iets donkerder in kleur, het bier heeft een bruine kleur, een donkere tint amber. ‘Rousse’ zoals ze zelf zeggen. In de neus weer wat fruitige esters, rode appel deze keer maar ook wat caramel en donkere mout. Voor het aroma wordt er een vleugje koriander en sinaasschil toegevoegd, het geeft wat fruitigheid, wat frisheid mee. Ik meen een blik van onvrede op te merken in de ogen van Denys wanneer we deze proeven. Er is nog wat werk aan, ‘ca sent fort la pomme’ laat hij zich ontvallen. De charme van het kleinschalige artisanale brouwen of de onvrede van een perfectionistische brouwer? De focus ligt hier in ieder geval op de mout en gist. Dat ze geen liefhebbers zijn van sterk hoppige bieren merk ik aan de wat lauwe reacties als ik een blikje Amerikaanse IPA, Julius van Tree House Brewing open om hen te bedanken voor de ontvangst. Toch varieren ze in recepten en experimenteren ze zoals met de recente Tram Jaune/Geele Tram die verdergaat op de Curieuse Neus maar met toevoeging van citroenschil voor extra frisheid. Voor de lenteperiode staat er trouwens een met Jasmijn geparfumeerd witbier op de planning, Le Chike Madame. Aan originele namen met Brussels inslag geen gebrek hier.

Brouwen gebeurt in grote ketels van 200lt, er staan er 3 mooi op een rijtje op industriële branders. Het lijkt wel een grote gaarkeuken. Momenteel wordt er op een capaciteit van 5Hlt per week gewerkt. Er wordt 2 maal per week gebrouwen, 2 batches van 120-130lt. per dag. 1 ketel voor het beslag waarna het gefilterd wordt en overgepompt naar de 2de ketel voor de kook. Terwijl wordt in de 3de ketel de maisch gestart. Hier geen automatische brouwsystemen maar zweet en handenarbeid. Vergist wordt er in grote plastic vaten van 300lt, als je voorbij de brouwerij/shop loopt zie je ze direct staan. Afvullen gebeurt enkel in flessen van 75cl (exceptioneel al eens in 33cl), dit om de nadruk te leggen dat bier dient om gedeeld te worden al kan ik best zo een fles Curieuze Neus alleen de baas.

De verankering met Brussel is belangrijk voor hen, de distributie blijft dan ook voornamelijk lokaal  met een focus op afhaling in eigen shop(+/- 75%) en beschikbaarheid bij enkele bierwinkels in het Brusselse. Terwijl ik er was zag ik regelmatig buurtbewoners en pendelaars binnenspringen om een fles of doosje bier te kopen. Nooit zonder curieus enkele vragen te stellen die steeds joviaal beantwoord werden. Dat hun bier ook al in enkele Brusselse restaurants wordt geschonken, Stekerlapat en Restobières, streelt duidelijk hun ego.

Wat de toekomst brengt? Traag maar gestaag groeien zegt Samuel. Tegen hun maximale capaciteit leunen ze nu reeds aan maar een groei van 50% moet lukken. Getuige daarvan is de nieuwe serie vergistingsvaten die ze recent aanschaftten. En Brussel blijft vooral belangrijk. Ze zien zich wel verhuizen naar een grotere oppervlakte om met het brouwen te kunnen blijven volgen maar dan enkel als het op Brusselse bodem is. ‘As ne ket gebore, as ne ket steurve….’

Het is duidelijk, Brussel is de schade aan het inhalen. Dat zie je niet enkel in de op het betere bier gerichte bars en shops die hier en daar verschijnen maar zeker ook in de kleine projecten, de dromen die uitgroeien tot werkelijkheid. Die kleine ketel op het fornuis thuis dat een uit de kluiten gewassen kuip wordt. Cantillon die is er altijd al geweest zo lijkt het, De La Senne heeft de geesten verruimd, geïnfiltreerd en beïnvloed. De eerste die het waagden zijn En Stoemelings, kortelings gevolgd door BrusselsBeerProject. En er zijn nog andere die  hun voet nog net voor de startmeet hebben staan, klaar om uit de startblokken te schieten. Binnenkort, binnenkort…..

Ga alvast Brussel eens ontdekken en passeer dan zeker eens bij de ketten van En Stoemelings want het is ça va!

Ik geef nog even de link naar het Google maps bestand mee dat ik maakte. Deze map kan je gebruiken als leiddraad doorheen Brussel voor de dorstige mens. Je vind er verschillende bars, restaurants, brouwerijen en shops in terug –>  Brussels Beer Map

En Stoemelings, Rue du Mirroir 1, 1000 Brussel

Klik op onderstaande foto voor de volledige fotoreportage:

Cheers

Belgian Beer Geek