Ik hoorde collega blogger Hot Cuisine de Pierre het onlangs zeggen; ‘we steken te weinig de taalgrens over’ en hij voegde prompt de daad bij het woord. We zitten momenteel dan misschien in een communautaire stilte(voor de storm?) maar hij heeft wel een punt. Er lijkt nog ergens een figuurlijke grens te zijn die ons tegenhoudt van eens iets te gaan eten of drinken in Wallonië. Dikwijls is het niet verder dan je denkt en rij je al makkelijk enkele kilometers meer in Vlaanderen dan je richting zuiden zou doen. Opties genoeg anders en ik beperk mij nu even tot de brouwerijen(qua eetgelegenheden kan je beter terecht bij Hot Cuisine de Pierre) : La Rulles, Orval, Jandrain Jandrenouille, Brasserie de la Lienne, Cazeaux, Dupont, Blaugies, Fantôme…..

Nu trek ik zelf even de taalgrens over, al is het dan nog maar die van Vlaams naar Waals Brabant. Kinderstapjes, ja. Een half uurtje buiten Brussel. Het is even zoeken en je GPS zegt al snel ‘foert, trek uw plan’ maar ergens te midden van de ruime velden van Waals Brabant, in het gehucht Baisy-Thy, ligt een nu nog piepkleine éénmans brouwerij met veel potentieel: Brasserie du Brabant. De grootsheid die de brouwerij mist in omvang en uitstraling wordt ruimschoots goed gemaakt in de grandeur die haar naam meegeeft! De reden dat ik hier ben? De roem en faam die deze brouwer kreeg toegedicht tijdens het recentste ZYTHOS bierfestival. Het Origame 4 bier dat daar geschonken werd zorgde al snel middels wat mond tot mond reclame voor een lange file aan de stand van Brasserie du Brabant. Die lichte doch met een stevige body gebrouwen IPA waar de hop zo uit knetterde kwam er op het juiste moment. Een consumententrofee was een welverdiend vervolg!

Frédérique Magerat, eigenaar/brouwmeester/homme-a-tout-faire ontvangt me in de kleine brouwzaal op deze oude hoeve waar hij woont met zijn gezin. De Highland cattle runderen staan wat verder in de wei te grazen, wachtend op een portie draf. Waar de brouwketels nu staan stonden vroeger de koeien op stal. Een voorhistorische maalinstallatie, een zeflgemaakte brouwketel van 5Hlt, enkele vergistingskuipen, een verouderde afvullijn met Willy Wonka allures…meer is het niet. Een warme kamer is nu nog onbestaande. Na het afvullen worden de flessen en kegs op een pallet gezet met een zeil erover, verwarmingselement erop in een gesloten circuit en it does the trick. Creatief zijn met de beschikbare middelen, het resultaat is er niet minder om want hoe basic het allemaal ook is zijn bieren hebben wel degelijk karakter.

De brouwmicrobe kreeg hij mee tijdens de jeugdjaren. Een prof chemie die ook thuisbrouwer was stak de vlam aan de lont en al snel begon hij er ook aan, samen met een jeugdvriend. Het was in 2003 dat het de professionele weg opging maar het eenzame werken toen en het Belgische bierlandschap dat nog niet klaar was voor zijn goed gehopte bieren (de hang naar mierzoete bieren was en is nog steeds sterk in België) deden hem kort nadien het project on hold zetten. De passie laait echter terug op eind 2014. De 3 zonen (11,12 en 14) zijn inmiddels groot genoeg om een handje mee te helpen en dit maakt het harde labeur een heel pak draaglijker. Het proeven blijft uiteraard nog een taak voor vader.

De bieren heten simpelweg Origame. Waarom? ‘Omdat het goed klinkt’ zegt Frédérique. Al kan je misschien de vergelijking maken met de Japanse kunst van het vouwen van een simpel blad papier tot een klein kunstwerkje. Immers start de brouwer ook van 4 simpele ingrediënten en komt hij tot een klein meesterwerkje zoals de Origame4, een kunst op zich. Origame4, 6, 8 en 9 dus….die 4 stelde ik je al voor. De 6 is een hoppige en pittige Saison, een Saison du Brabant. Origame 8 is een amberkleurige dubbel met nog steeds een goede hopgift, 7 moutsoorten en 3 hopvariëteiten en Origame 9 een Belgische tripel met dry-hopping. Dan is er nog de Origame Erika. De pientere lezer heeft de woordspeling reeds gezien, origAM ERIKA. Het is een hint naar Amerika want deze Saison werd gehopt met Amerikaanse hoppen. De bedoeling is om een serie Saisons te maken met hop van ieder continent, de Kanguru IPA (het continent raad je zelf wel) vloeide reeds uit de brouwketels. Hier blijft het niet bij, zelfs de methode van spontane gisting wordt afgetast. Vroeger maakte hij reeds een ‘Gueuze du Brabant’, met een beetje geluk vind je nog een fles bij het Delirium Café te Brussel maar ook nu laat hij de wilde gisten en bacterieën uit de omgeving hun werk doen met als resultaat een toepasselijk genaamde Funkytown. Een DIPA (geïnspireerd op de moeder van alle DIPA’s; Pliny the Elder) en een Russian Imperial Stout staan ook nog op het brouwprogramma. Het is duidelijk dat deze brouwer niet de ambitie heeft om enkel de klassieke Belgische drievuldigheid blond, amber en bruin te brouwen en dat is maar goed ook. Afwijken van de geijkte paden biedt zuurstof aan de bierwereld.

Nu kijkt hij aan tegen een forse capaciteitsuitbreiding naar 60hlt. en ja, alles wordt weer zelf in elkaar gestoken. Zo handig is deze brouwer wel.  De brouwerij verhuist naar de andere kant van het terrein, springen van 500lt naar 6000lt is niet niks! De zoons zullen nog meer de handen uit de mouwen moeten steken maar om een vertienvoudiging van de productie op te vangen heb je toch genoeg mankracht nodig.

De beschikbaarheid van de Brasserie du Brabant bieren is eerder beperkt, ongetwijfeld gaat de capaciteitsuitbreiding deze verbeteren maar je kan de bieren van Brasserie du Brabant vinden bij de betere bierhandels zoals Bierhandel Deconinck, Malt Attacks of Cuvee Idee. Ook op menig bierfestival kan je ze vinden zoals binnenkort op het Winters Bierfestival bij Bierhalle Deconinck.

Een brouwerij om in het oog te houden, ongetwijfeld. Het moment is er, de timing is perfect. Wanneer iedereen roept om hoppigere bieren is Brasserie du Brabant daar. Was het in 2003 niet het juiste moment dan is het dat nu wel!

Brasserie du Brabant, Rue Marais du Banterlez 1470 Genappe Tel: 067/791879 brasseriedubrabant@gmail.com

Cheers

Belgian Beer Geek