CAMRA, of CAMpaign for Real Ale in het lang, zegt het je iets? Het is de sinds 1971 actieve Britse vereniging die opkomt voor de typische Britse ales. Aha, die platte bieren geschonken via een handpomp in emmertjes ook wel gekend als pints hoor ik je denken…Zo zou je het oneerbiedig kunnen voorstellen maar net als onze Belgische bieren hebben we hier te maken met een rijke traditie aan kwaliteitsbieren(veel brol ook natuurlijk) en stijlen. Mijn eigen kennis van deze real ales is heel beperkt en ik wist zelf ook niet goed wat te verwachten van dit door CAMRA georganiseerde festival, het Great Britsh Beer Festival. Met een dikke 900 bieren, ciders en perries(cider maar van peren) was het aanbod ook overdonderend en wat opzoekwerk vooraf was nodig om toch maar de ‘juiste’ dingen te proeven. Gewapend met een lijstje van bieren die ik zeker wou proeven betraden compagnon de route Vincent Callut en ik vol moed(en dorst, de treinrit was lang en droog) de immense hal. Dat lijstje was ik trouwens al na enkele minuten kwijt dus werd het toch nog op goed geluk iets uitkiezen 😉

Eerste opdracht; een glas aanschaffen! Wijselijk gingen we voor de 1/2 pint hoewel we de meesten toch met volle pints zagen rondzwalmen. Hoe je dat een dag volhoudt is mij een raadsel. Nu ja, 3£ later stonden we aan onze eerste bar voor een eerste ale. Een Chocolate&Orange stout van Cambridge Moonshine voor mij en een Citra van Oakham Ales voor Vincent, respectievelijk 2.1£ en 1.9£ voor een half pint(een 28cl). Tevredenheid alom want beide lekker! Toegegeven het mondgevoel is een beetje raar omdat je die typische prikkel van het koolzuurgas niet hebt en qua body was het ook ietwat dun maar de smaak zat goed. Geschonken werd er uiteraard via een handpomp vanuit de casks die achter de bar klaar stonden. Voordeel van dit systeem was dat je de bieren lichtjes gekoeld kreeg, net geen kamertemperatuur. Veel voordeliger voor de smaakwaarneming. Uit ons traditioneel tapsysteem komen bieren meestal dat ietsje te koud wat dan ook veel van de aroma’s blokeert.

Er volgenden nog enkele half pints en buiten die wansmakelijke Blackberry Porter( ik liet mij misleiden door de naam, Black Berry Albert van De Struise zat ergens op mijn harde schijf) waren het allemaal lekkere bieren. Er was trouwens ook een mooi aanbod US cask beers(waarvan de meeste en interessantste al na 1 dag waren uitverkocht) en ander buitenlands bier(wel allen hergist op fles) waaronder ook een mooi aanbod Belgische zoals Jandrain Jandrenouille, De La Senne, De Ranke, De Dochter van de Korenaar,……Voor de rest laat ik graag de foto’s spreken, het geeft een beter idee van de goede sfeer die er was.

Ik vond het alvast een leuke kennismaking met dit festival en de real ales en kan besluiten dat je dit festival toch minstens eenmaal moet aandoen als bierliefhebber.

Cheers

BelgianBeerGeek