Een bier uit de barrel aged serie van Hof ten Dormaal. Ditmaal een blond bier dat een rijping op Port Charlotte vaten onderging. Port Charlotte is een zwaar geturfde Single Malt Whisky dus dat belooft.

‘Let there be smoke!’

Oog: Een felle knal achter de kruk maar geen gusher zoals het vorig bier dat ik probeerde uit deze serie. Het bier is goudblond. Het eerste deel schenkt relatief helder, nadien is het flink gesluierd/troebel. Een heel felle pareling in het glas met een goed opbouwend wit schuim dat niet blijft hangen.

Neus: Een aards aroma bomvol rook en turf. Ergens een muffigheid dat me wat aan champignons doet denken. De alcohol breekt door het aroma met ook toetsen van hout, leer en rubber. Kleine touch fruitigheid en wat vanille maar zo goed als compleet overheerst door de turf.

Mond: Weer die turf en rook. Een assige rokerige mondvol met een beetje een muffige nasmaak. Er zit wat lichte fruitigheid in, appeltjes en peren en wat alcoholzoetheid. Een kleine zurigheid en een weinig bitter. Een goede carbonatie die nog wat pit en frisheid meegeeft want na een paar keer drinken wordt het wel wat happen om het bier weg te werken. De turf is mij iets te overheersend bij deze.

Etiket: Volgt dezelfde lijn als heel de serie. Zelfde layout en weer voornamelijk gericht op de Amerikaanse markt.

ABV: 12%, maakt het er samen met de alcohol niet makkelijker op

Fles: 75Cl. Belge

Pfff, stevige jongen. De presente rooksmaak maakt dit geen doordrinker en hoewel ik het best kan appreciëren was het mij na een tijdje te nadrukkelijk. Zeker met deze 75Cl. fles. Het is wellicht wat ongewoon om deze rooksmaak in een blond bier te hebben. In een donker bier als een stout had dit wellicht beter gepast.

Cheers

Kev – BelgianBeerGeek